Terpinggir??meminggir??dipinggir??itu la yg sering sy rs dlm kehidupan sosial sy..semasa sek dulu,sy pernah ada kwn baik..tp bila masing2 dh menyambung pelajaran di tempat lain,masing2 seolah2 melupakan sy..mybe disbbkan kerjaya sy yg tidak sehebat mereka..xpela,mungkin sy bkn sahabat yg baik dulu..sbb itu sy dipinggirkan..
semasa di matrik,walaupun just a year,sy pernah ada kwn yg sama2 g kuliah,g mkn,g outing..tp sama gk mcm kwn2 di sekolah..bila hbis je matrik,ukhwah yg terjalin pn putus..mybe sy bkn sahabat yg baik..sbb tu sy dipinggirkan..
semasa di universiti,alhamdulillah,sy mendapat beberapa org kwn yg baik dgn sy,menerima sy seadanya dan smpai hari ini masih setia di sisi sy..mybe disebbkn kami dr kg yg sama,kerja pn di tmpt yg sma..sbb tu mereka msih bersahabat dgn sy..terima kasih ida,aby,nani,zana yg masih sudi berkwn dgn aku..
di tmpt kerja sekarang,sy dipinggir lg..mereka sering gelak tawa,bercerita pelbagai cerita tp sy hnya menumpang gelak,menumpang dgr cerita yg xtau hujung pangkalnya..seperti menebeng ditepian sungai menyertai gelak tawa mereka..kdng2 sy rs,seperti kehadiran sy tdak disenangi atau lbih tepat tidak diperlukan..sy seolah2 penyibuk je dlm kalangan mereka..sy hanya dicari bila sy diperlukan shaja.jika tidak,sy dgn hal sy sahaja.xperlu sibuk2 nk join mereka.xtau la,mybe ini hanya perasaan sy sahaja..perasaan org yg terpinggir dan dipinggir..mungkin skrg ms utk sy meminggirkan diri..mungkin itu yg terbaik utk semua..
Kesimpulannya..ramai yg xmenyenangi kehadiran sy dlm kalangan mereka..sy bukan sahabat yg baik..sy xsesuai utk bersosial dgn mereka..biarlah sy dgn dunia sy yg kecil ni..
